[draco199]

Pisze ten post by uświadomić wielu ludziom że Pandora To tak naprawdę Ziemia acz ukazana w języku symbolicznych obrazów i to co dla nas jest filozofią tam było poprostu rzeczywiste i namacalne. Bo przecież nie możemy się "poprostu" podpiąć pod naszą ziemską faunę i florę jak lud Na'vi, ale możemy to uczynić w sercu i umyśle. Poczuć i zrozumieć że to my jesteśmy częścią Ziemi, częścią Natury, że wszystko ze wszystkim jest połączone, wpływa na siebie i że powinniśmy okazywać Naturze wdzięczność, radość i opiekować się nią. I skoro Pandora to Ziemia, to źli ziemianie z filmu mają swoje odpowiedniki w naszym realnym świecie. Z jednej perspektywy są to bezduszne i brutalne koncerny eksploatujące zasoby naturalne aż do bólu i nie licząc się z życiem, z Naturą. A z głębszej perspektywy to my cywilizowani ludzie, którzy to straciliśmy duchowy kontakt z naszą planetą. Ludzie dla których Planeta to tylko źródło surowców, kopalnia z której można czerpać ile wlezie "bo nam się należy i już". Ludzie dla których Ziemia po której stąpają to tylko kupa krzemu, piasku i skał, a fauna i flora to wielka lodówka wypełniona łakociami z której można brać ile się do żołądka zmieści, a nawet więcej. Przecież Pandorę mamy tu na Ziemi i jest ona nie mniej piękna. A brzydotę i szarość stworzył człowiek. Więc może zastanówmy się nad tym co dla nas znaczy Ziemia i otaczająca nas Natura, jak możemy ją ocalić przed nami samymi. Mam tylko nadzieję że film AWATAR otworzy nam oczy i pozwoli dostrzec to czego nie potrafimy.

[Piotr]

Zgoda, ale niestety jestem realistą i podejrzewam, że film otworzył oczy tylko Nam czyli osobom którym na czymś jeszcze zależy, które tak czy siak nie mają na nic wpływu i nic nie zwojują...
Oczywiście każdy z Nas może godnie reprezentować szlachetne przekonania swą postawą...

[Coliber]

Podoba mi się to, że w końcu ktoś napisał coś co nie jest narzekaniem na nasz świat i zgadzam się z tym zupełności. To Pandora jest wzorowana na na Ziemi- nie odwrotnie. I obie planety są równie piękne przy czym Pandora jest bajkowa a Ziemia bogatsza w życie. Na obu istnieje wieź i równowaga natury. W Avatarze ta jedność została uosobiona i widoczna wyraźnie. Nie potrzebujemy Tsaheylu by "łączyć" się z nią. Potrafimy porozumiewać się z dzikimi zwierzętami (pomijając już trzymane w niewoli).
A film jest apelem by to dostrzec. Zauważyć ginący nasz świat. I największym plusem sukcesu Avatara jest to, że oglądały go miliony osób. A czy zrozumieli przesłanie?- to okaże się z czasem. Jeżeli my sami się zmienimy to będzie już wielki krok do przodu.

[Susano'o]

Warto by zamieścić ten post na filmz*ebie, może uda się nawrócić chociaż kilka trolli dostrzegających w Avatarze jedynie efekciarstwo.

[carrot]

Sky people doesn't see... Niestety w większości

[Aqua]

Jak można żyć w zgodzie z naturą jak się nie zna jej praw?

[BlackMetal]

"Pamiętaj, to Ty należysz do Ziemi. Nie ona do Ciebie"

Jednostka nic nie zdziała, ale jest ona nieodłączną częścią ogółu, który może wiele. Avatara widziało miliony i to już coś. Dobrze, że Cameron walczy o dobro planety. On już może coś zdziałać. Jednocześnie zaraził tym pewnie wszystkich, którzy brali udział w jego produkcji. W połączeniu z nami fanami, stanowimy już nie małą korporacje

[Luke]

Ale dziełko Camerona to nie tylko film i sala kinowa. Aura jaką stworzył wokół siebie "Avatar" wciąż się utrzymuje, między innymi dzięki temu forum i naszym rozmowom. Poruszamy te tematy, wciąż ożywiamy ten film, podtrzymujemy ten klimat. To też w jakimś stopniu oddziałuje na świadomość ludzi... To forum nie jest czytane tylko przez zarejestrowanych użytkowników. Codziennie obserwuję tu wizyty gości.

[Susano'o]

Odkurzam nieco starego news'a. Nie pamiętam, czy był wcześniej zamieszczany w innym temacie.

[Aqua]

Użytkownik draco199 dnia 18 styczeń 2011 - 21:54 napisał

Bo przecież nie możemy się "poprostu" podpiąć pod naszą ziemską faunę i florę jak lud Na'vi, ale możemy to uczynić w sercu i umyśle.

Chciałbym przytoczyć fragment tekstu z książki której tytuł wymieniłem i innym temacie.


"Drżącą ręką trzymałem przed nim mój otwarty paszport. A on patrzył...
W końcu powiedział całkiem spokojnie:
Tak widzą świat niektóre zwierzęta.
To znaczy jak? - spytałem zaskoczony?
Bez kolorów(czarno-biało). Tak samo jak człowiek nocą.
Miał rację - nauka potwierdza, że na przykład psy widzą w taki sposób. Tylko skąd on to wiedział??? Dziki człowiek, który całe życie spędził w tropikalnej puszczy.

A skąd ty wiesz, jak widzą zwierzęta, Czarowniku?
Czasami wsiadam na ich umysły i chodzę z nimi po lesie. Bez wychodzenia z szałasu. Jestem tutaj jakby we śnie, a jednocześnie tam... Jakby w środku zwierzęcia. Nie wolno mnie wtedy budzić, bo mogę się ostać bez ducha.
Telepata... - powiedziałem bardziej do siebie niż do niego - Nie wierzę, Czarowniku - dodałem pełnym głosem. - Żartujesz sobie, prawda?
A pamiętasz, jak stałeś nad wodą i patrzyłeś w gąszcz, gringo? Czułeś na sobie jakieś oczy i myślałeś, że to pekari. I nagle pojawiłem się ja. Pytasz, co to było tam za rzeką, a ja mówię, że pekari odprowadzały mnie do domu. Pamiętasz, gringo?
Pamiętam, i co z tego?
To były moje oczy, które patrzyły na ciebie oczami pekari. Kiedy zwierzę jest blisko, łatwiej na nie wsiąść i łatwiej z niego zsiąść. Dlatego o świcie podprowadzam je w okolice wioski. Do tych zwierząt nie wolno wtedy strzelać, bo mógłbym się ostać bez ducha. Dlatego przyszedłem tak nagle; żeby cię powstrzymać przed polowaniem.
Rozmawialiśmy na ten temat jeszcze długo. Nie chciałem wierzyć w to, co mi opowiadał, tak jak nie chciałaby wierzyć większość z Was. A jednak w końcu mnie przekonał. Jego słowa były zaskakujące, ale bardzo logiczne. Zwarte i uporządkowane jak wywód naukowy.
Posłuchajcie...
To może być jaguar lub żaba, ptak, pies... Wszystko, co ma rozum.
Wszystko z wyjątkiem owadów. Na umysł moskita ani motyla nie wsiądziesz, bo jest za mały. Zarwałby się od ludzkich myśli.
Mrówki albo rój szerszeni są wyjątkowe - wiele małych umysłów da się dosiąść. Ale to ryzykowne! Gdyby w czasie twojej wizyty rój się rozdzielił na dwa nowe roje, wówczas nie masz jak wrócić. To tak jak
ze staniem na dwóch płynących kłodach. Rozkraczasz się i rozkraczasz, coraz szerzej, aż w końcu: chlup! Twój duch pęka na pół.
Bezpieczniej i łatwiej jest wsiadać na umysły zwierząt sprytnych. Im więcej podobieństw do człowieka, tym łatwiej się połapać w myśleniu za twojego gospodarza. Najlepsze do tego są jaguary, bo myślą prawie po ludzku.
Czujesz się wtedy tak, jakbyś był z tyłu jego głowy i wyglądał mu przez oczy. Kiedy wsiadasz, przejmujesz władzę. W pewnym sensie stajesz się tym jaguarem. Widzisz jego oczami, czujesz jego nosem, możesz mu kazać odejść od wioski albo przeciwnie - zaatakować wioskę twoich wrogów. Siadasz za oczami zwierzęcia, przenikasz jego mięśnie, wkładasz swoje zęby w jego kły... w ten sposób jesteś jego panem i władcą.
Rzecz odwrotna jest niemożliwa - zwierzę człowiekiem powodować nie może; ma za słaby rozum. Ale zwierzęta mają silniejsze od ludzkich instynkty. Więc mimo że nie są w stanie kontrolować myśli człowieka, mogą wpływać na ludzkie emocje. Jaguar, na którego wsiadłeś, może cię wściec, kiedy sam jest wściekły. Może cię zlęknąć i wtedy zaczynasz uciekać. Może cię rozjuszyć, zestrachać, pognać..."

Może Pandora jest bliżej niż się nam wydaje

[smoczeoko]

Niestety człowiek to głupie stworzenie i tego nie widzi.

[Rzóbr]

Nie rozumiem, że niektórzy tego nie wiedzą. Cały ten film ma przecież przesłanie o tym, że "Gdzie pojawią się ludzie, wszystko zniszczą".
Pandora to Ziemia ukazana tak, jakbyśmy żyli z nią w zgodzie. Możliwe, że właśnie tak(no oczywiście nie całkiem) wyglądałaby ziemia gdybyśmy nie próbowali wszystkiego sobie ułatwiać.

[Tutee]

Wstyd mi się jest przyznać, ale przed obejrzeniem Avatara, nie zwracałam uwagi na dobro naszej planety
Marnowałam wodę, prąd świecił ile wlezie, nie segregowałam śmieci. Nawet życie małych owadów było dla mnie nie istotne.
Teraz patrzę na wszystko jakby z innej perspektywy. Film otworzył mi oczy i z ręką na sercu śmiało mogę stwierdzić, iż jestem dobrą Ziemianką. Zmieniłam swoje nastawienie do środowiska naturalnego, staram się nie wyrządzać krzywdy naszej Matce Ziemii.

[Susano'o]

Człowiek będąc np w lesie czuje się jego gospodarzem, a jest w rzeczywistości gościem i to nie zawsze mile widzianym.

[Cetrion]

Faktycznie ludzie kiedyś czuli większy respekt wobec przyrody niż dziś głównie dlatego,że mieszkają teraz w betonowej dżungli w której nie ma niebezpiecznych zwierząt,a jedyne zagrożenie to inni ludzie(są niebezpieczne dzielnice miast),co jest dość smutne

[Kusati]

Fajnie, że powstał taki temat, bo Pandora to właściwie Ziemie sprzed kilku set, kilku tysięcy lat. Taka Ziemie idealna.

[Tutee]

Myślę, że człowiek nadal mógłby żyć w zgodzie z przyrodą, gdyby nie jego pęd za pieniądzem
Podziwiam dzikie plemiona z dorzecza Amazonki! Nie wiedzą co to pieniądze, telewizja. Ba, nawet ubrań nie znają.
Żyją w ciężkich warunkach a jednak doskonale dają sobie radę bez cywilizacji.
Jak Na'vi
Zazdroszczę im tej wolności...

[Kusati]

Nie muszą płacic podatków, za gaz, za wodę. Mają ciężkie życie, ale mają też coś, czego my nie mamy, i być może już nigdy nie będziemy mieć: wolność,

[Aqua]

Jakiej wolności my nie mamy ?

[Kusati]

Przed chwilą przedstawionej: my musimy płacić za wodę za gaz, za elektryczność, a oni tego nie znają. Mamy od nich wygodniejsze życie, ale czasem watro by było trochę u nich pomieszkać, żeby się od tego oderwać.