Quaritcha pamięci żałobny rapsod
Gdy olbrzymia strzała w pierś mu się wbijała
Dusza jego nic nie przeklinała
Oczy mgłą mu pozachodziły
I ciemność przed oczami rodziły
****
Idzie pochód, trumna za pandory przywieziona
Z hebanowego drewna: cała czerwona
Wewnątrz zwłoki leżą tego,
Kogo uznaję za bohatera mego.
*****
Honorem klingi szabel pobłyskują
I oczy każdego widza wzniosłością czarują
Cała ludzkość oddaje honory bohaterowi swemu
Cała ludzkość hołd składa jemu
*****
Do grobu wyrusza już pochód:
Trumnę wiezie czarny samochód
A obok dwa szeregi marines go eskortują
I taką pieśń sobie podśpiewują
*****
" Śpij spokojnie, Quaritchu, my o tobie pamietamy
O Takich jak ty nigdy nie zapominamy!"
I grób już powoli osiągneli
I wrzucili trumnę pośród ziemii bieli
******
Lecz wtedy światło białe zajaśniało
I całą okolicę promieniami zalało
A pochód bramy grobu przekroczył
I w historię ludzkości wkroczył
****
Ziemia krzyczy: Na pandorę!
Rozwalimy niebieską potworę!
Wnet statków trzydzieści wystartowało
Po latach dziesięciu niebieskich w puch pościerało
*****
Quaritch sam, choć umarł pośród chaszczy
Sam sobie honor i chwałę zawłaszczył.
A pamięć jego nas inspiruje
Tak długo, jak każdy z nas czuje.
Pieśń Zemsty
Na niebieskie cholerne małpiszony
Rozładujemy nasze kapiszony
Póki ostatni Na’ vi tu lata
Miecz pracować będzie jak łopata!
Zemsta , Zemsta za zdradę!
Powybijamy niebieską gromadę!
Pieśń Mówi: najpierw Neytiri gdzieś w haszczach dorwę
Wprost na ziemię ją porwę
Tam do niej się naukowcy podobierają
I kiszki jej poprzewracają!
Tak zemsta zemsta za zdradę!
Powybijamy niebieską gromadę!
Potem pójdę, Sullyego zabiję
Jego ciało porąbiem toporem
Głowę jego na pal wnet nabiję
Bo za długo był dla mnie upiorem!
Zemsta , Zemsta za zdradę!
Powybijamy niebieską gromadę!
Za Quaritcha krew rozlaną
Odpłacimy Pandorą złamaną
Póki pandorańskie chaszcze się nie spalą
Ludzie każdego Na’ vi rozwalą!
Tak zemsta zemsta za zdradę!
Rozwalimy niebieską gromadę !
Strona 1 z 1

Strona 1 z 1